ARQ – Edge of Tomorrow’u Beğenen Bunu da Beğendi

Hani bazı filmler vardır, izlersin ve sonrasında günlerce kafandan çıkmaz. Filmin harika oluşundan değil, senin kafandaki arızalı bir sinir ucuna dokunduğu, kafanda tilkiler döndürdüğü, o kırık tahtaya bastığı içindir. Netflix yapımı olan ARQ işte tam böyle bir film. Neden böyle düşündüğümü anlatıyorum, koşun.

Hollywood’un Değindiği Zamanda Takılma Örnekleri

ARQ, distopik gelecekte geçen, zamanda takılma temalı bir bilim kurgu filmi. Aslında Hollywood bu konuya hiç uzak değil. Bill Murray ve Andy MacDowell’in başrollerini oynadığı 1993 yapımı Groundhog Day filmini hatırlar mısınız? Hani ünlü bir hava durumu spikerinin düşen kariyerinin dip noktası olan güne saplanıp kaldığı, her sabah aynı güne uyanıp, aynı şeyleri yaşamak zorunda olduğu romantik komedi filmi. Hatırlamıyorsanız bile bulun bir yerden ve izleyin. Karlar içinde geçen, samimi, bir tatil günü öğleden sonrası çay/kahve eşliğinde izlenecek seyirliklerdendir. Hem de zamanda seyahat gibi bilim kurgu (bugün bilim kurgu diyoruz ama yakın zamanda gerçekleşirse ne olacak?) öğeleri barındırır. Kaymaklı ekmek kadayıfı yani.

Hollywood’un Groundhog Day benzeri zamanda takılma konusunu irdeleyen başka denemeleri de oldu. Sandra Bullock’lu Premonition ilginç bir olay örgüsüne sahipti ama iyi işlenemediği için çuvalladı. Tom Cruise bu konuya el attı ve Edge of Tomorrow ortaya çıktı. Kimse bu kadar iyi bir bilim kurgu beklemiyordu. Gerek oyunculuk, gerek yönetmenlik, gerek zaman kurgusu, gerekse de özgün ve yenilikçi öğeler filmin çok beğenilmesini sağladı. Ben de çekinmedim, IMDB’de 8 puanı bastım. Helai-i hoş olsun.

Yazının konusu olan ARQ’a dönersek, ortada bir Edge of Tomorrow yok, onu bir söyleyeyim. Tom Cruise ve Emily Blunt da yok. Dizi kökenli Robbie Amell (CW dizisi The Flash’taki Deathstorm) ve Rachael Taylor (Jessica Jones’dan Thris Walker ) var beğenirseniz. Filmde kötü değiller, bu biline. Öyle süper CGI efektleri de yok. E peki ne var? Merak uyandırıcı bir öykü var, distopik bir gelecek var, gerçekçi bir sanat yönetimi var, basit gibi görünen ama başarısı detayda gizli bir kurgu var. Film açıldıkça taşlar yerine oturuyor ve başından kalkamadığınız bir film izlemiş oluyorsunuz. Filmi izledikten sonra kafanızda oluşan deli sorular ile geçireceğiniz saatler ve günler de filmin size ücretsiz hediyesi.

İzleyici özgünlük peşinde.

ARQ, Netflix’in önderliğinde televizyon sektörünün sinemayı alt etmeye doğru ilerlediği bu günlerde güzel bir umut ışığı doğuruyor. Gerçek izleyicinin beklentisi artık her sene Transformers izlemek değil. Onu 14-17 yaş grubu için yapmaya devam etsinler, amenna. Abuk subuk yeniden yapımlar da ilgimizi çekmiyor. İzleyici özgünlük peşinde. Bunu çözen Netflix de boş durur mu, vuruyor da vuruyor. Daredevil (karakter özgün değil ama anlatım özgün), Stranger Things, Jessica Jones (sinemaseverlerin yakındna tanımadığı bir karakterin ilk defa seyirciyle buluşması), son olarak Luke Cage (Jessica Jones’un açtığı yoldan…) gibi başarılı dizileri ve ARQ gibi özgün filmleri ile Netflix yıldızlı pekiyi almayı hakediyor. ARQ’a ayırdığınız vakte üzülmeyeceğinizi söyler, keyifli günler dilerim. Sinemayla kalın…

Fragman:

Ufuk’un Notu: 7/10 (Bilim kurgu olsun da kamera yerine patatesle çeksinler ben yine izlerim)