Recep İvedik 2 ile ilgili eleştirilerime başlamadan önce bu filmi sinemalarda yaklaşık 4.5 milyon kişinin izlemiş olduğunu belirtmek istiyorum. Bu Türkiye şartlarında kolay kolay erişilemeyecek bir başarıdır. Gelin hep beraber bu başarının temel nedenlerine bakalım.
Recep İvedik kendini bir halk kahramanı olarak halkın içinden birisi olarak tanıtılıyor bize. Evet, sokağa çıkın otobüste, yolda, parkta bu tarz insanlara rastlarsınız. Nasıl insanlar peki bunlar? Görgü kurallarını, saygınlık, sosyal özgürlük, kadın-erkek ilişkileri, genel kültür vb. birçok konuda hiçbir bilgisi olmayan insanlar. Otobüste ya da minibüste otururken sürekli sizi rahatsız eden, yüksek sesle konuşan, yerlere tüküren insanların genel adı Recep İvedik oldu bugünlerde.( Sanki böyle söyleyince şirin görünüyorlar) Hatta siyasi tartışmalara bile taşındı bu isim. Recep İvedik’in bu kadar sevilmesinin altındaki temel gerçek insanların günlük yaşamlarında birçok nedenle yapamadıkları şeyleri Recep İvedik’in çok normal birşeymiş gibi yapabiliyor olması. Asıl ilginç olan nokta ise yolda böyle bir insan görseniz ayıplar ” Ay terbiyesiz herif ya baksana neler yapıyor” dersiniz ama iş sinemada bunun esprisini yapıp satmak olunca insanlar paralarına kıyıp kahkahalarla gülüyorlar.
Recep İvedik eğer bir televizyon projesi olarak kalsa kimsenin sesi çıkmayacaktı. Ama olay sinemaya yansıyınca tepkiler de gelmeye başladı ki bence bu tepkiler son derece yerinde. 70-80 yaşında bir kadından argo konuşmalar(hatta küfürler) duymak ne kadar komik olabilir? Sokakta görsem maganda diyeceğim bir karakterin maceralarından kendime nasıl bir fayda çıkarabilirim. “Komedi filmi bu canım, gül geç işte çok kasma kendini” diyorsak bütün komedi filmlerinde sürekli birbirine küfredip karşısındaki insanı aşağılayan karakterler mi görmeliyiz? Komedi bu değildir.
Filmi izlerken üzüldüğüm bir nokta Şahan dışındaki oyuncuların bir bölümü Recep İvedik’ten dayak yiyor. Kafasına birşeyler düşenler, kafasına, omzuna darbe alanlar… Komedi bu seviyeye düşürülmemeli. Hadi birine çelme takalım sonra arkasında gülelim düşüncesi ile komedi filmi yapılmamalı.
İnsanların Recep İvedik’i Kemal Sunal filmlerindeki karakterlere benzetmelerini de hiç doğru bulmuyorum. Hiçbir Kemal Sunal filminde Recep İvedik’te olduğu gibi bir görgüsüzlük ve aşağılama yoktur.
Seyirci bu tarz filmlere prim verdikçe devamı da gelecektir. Yakın zamanda Recep İvedik Asker’de, Recep İvedik Okulda gibi filmler göreceğimiz aşikar.
Filmin yönetmenlik, oyunculuk, kurgu, senaryo gibi konularına hiç girmeye gerek görmüyorum (Her ne kadar emeği geçenlere saygı duysam da) ve Şahan’ın televizyondaki başarısına devam etmesini, sinemada bu tarz yapımlarla daha fazla yer almamasını umuyorum.
2/10
Gerçek komedi filmi izlemek isteyenler için birkaç öneri:
Back to the Future (Geleceğe Dönüş)
Dinner Game (Salaklar Sofrası)
What About Bob? (Peki ya Bob?)
Pink Panther (Pembe Panter)
Dumb and Dumber (Salak ile Avanak)
Söylediklerine genel olarak katılıyorum.Bu tür insanlar hayatımızın hemen her evresinde karşımıza çıkarlar.Saygı yoktur, daha da abartanların olduğuna inanıyorum.Aslına bakarsan ben şimdiye kadar bu tam bir "recep ivedik" diyebildiğim kimseyi görmedim.Çünkü film de bahsedilen çok farklı bir kişilik.
Recep ivedik saygısızdır, argodur, küfürcüdür, her turlu patavatsılığı söyler ve yapar ancak yanında erkek varken bir kıza bakmaz,"namusludur",sevgi doludur, hırsızlık yapmaz, azla yetinmesini bilir, dürüsttür, yalan söylemez…
Sanırım Şahan da hayalindeki 2 karekteri birleştirmiş ve bize olmayan bir insan figürü çizmiş.Ve sanırım insanlar da bu kişiliği sevdi.Dobra olmasını, yalakalık yapmamasını, şakşakçılığa prim vermemesini ve saflığını sevdi.
Yani olmayan bir kişilik olmayan bir hayat. Bu karekter sadece senaryolarda kaldı hafızalarda ise sadece o "kahkaha" …