Sony destekli Sucker Punch Productions tarafından 2009 yılında Playstation 3 konsoluna özel olarak piyasaya sürülen Infamous beklenmedik güzellikte bir oyundu. Sony’nin altın yumurtlayan yeni bir tavuğu daha olduğunu kısa sürede anlamıştık. Ben de ilk oyunu büyük keyifle oynamış ve incelememi sizlerle paylaşmıştım.
Bu yazıda ise Infamous’un devam oyunu olan Infamous 2’ye ilişkin izlenimlerimi sizlere aktarmak istiyorum.
Şöyle başlayayım; “Hiç bir ticari başarı devamsız bırakılmaz” kabulüne istinaden ilk oyunun yayınlanmasının iki yıl sonrasında, 7 Haziran 2011’de Infamous 2 raflardaki yerini aldı. İlk oyunun devamı niteliğindeki Infamous 2, grafiksel yenilemeler, yeni bir şehir, yeni karakterler ve bir miktar yeni gizem unsurunu, bilindik açık dünya oyun mekanikleri, keyifli hoplamalı zıplamalı şehir tasarımları, tecrübe etmesi zevkli uçmalı kaçmalı süper kahraman yetenekleri gibi ilk oyunun doğru yaptığı bileşenler ile karıştırıyordu.
Infamous 2’nin Detaylarına Giriyoruz
Infamous 2’de de serinin ilk oyununda olduğu gibi Cole MacGrath’i yönetiyoruz. Açık dünya temalı üçüncü kişi görüş açılı oyunda süper kahraman güçlerimizin yanı sıra yakın dövüş öğeleri de oyunun bir parçası. Yakın dövüşlerin kötü kamera açıları nedeniyle ölümle sonuçlandığını bizzat sayısız kez yaşadığım için söylemekten çekinmiyorum. Cole’un süper kahraman güçlerini oynaması ise büyük keyif. Şimşek okları fırlatmak, yıldırım bombaları atmak, binadan binaya havada süzülerek zıplamak ve elektrik fırtınası saçmak bayağı eğlenceli.
Infamous’u Infamous yapan niteliklerden birisi de iyi karma ya da kötü karma ile oyunu oynama seçeneği. Halkın sevgilisi bir süper kahraman ya da her tarafı yıkıp döken ve etrafa korku salan bir süper kötü olabilmek tamamen bize kalmış. Bu da oyunun tekrar oynanabilirliğini ciddi arttıran bir öğe.
Oyunun her açık dünya oyunda olduğu gibi devam eden bir ana hikaye örgüsü var. Yan görevlerle bu destekleniyor ve dallanıp budaklanıyor. Yine de yan görevlerin hemen hiç ilgi çekici olmayışı ve ana hikayeye katkılarının sınırlı oluşu beni hiç cezbetmedi. İlginçtir ilk oyunun yan görevlerinin hepsini yapmak için çabalamışken Infamous 2 bu konuda beni kendine çekemedi. Bir noktadan sonra ana hikayede ilerleyip oyunu çabucak bitirme hedefine sahip olduğumu fark ettim. Bilinçli bir tercih yapmadığımı ve oyunun yüzeysel kurgusunun beni buna zorladığını düşünüyorum.
Infamous 2’deki yan karakterlerin oyuna katkılarının sizin nasıl bir süper kahraman olmak istemenizle birlikte değişiklik göstermesi biraz rol yapma oyunu tozu yutmasını sağlamış. Bazı durumlarda karar vermek için durup düşünmek zorunda kaldım.
Türkçe dil desteğine sahip olması Infamous 2’yi bizim için biraz daha önemli kılıyor. Tüm oyun boyunca Türkçe dublaja bağlı kaldım ve rahatsız olmadım. Bir Uncharted dublajı kalitesinde değildi ama oyunu Türkçe oynamanın hoşuma gittiği bir gerçek.
Infamous 2, ilk oyunun kendisine açtığı yoldan doğru ilerlemiş bir oyun. Türü sevenlerin göz atmasını öneriyorum. İki yıl gibi kısa sayılabilecek bir geliştirme süresi sonunda ortaya çıkan eser tatmin edici boyutta. Benim en takıldığım nokta bir türlü içine giremediğim hikayesi oldu. Sürekli bir mantıksızlık içinde debelendiğimi hissettim. Olay örgüsünün dağınık ve boşluk dolu olduğunu, olayların birbiri ile bir türlü bağlanamadığını hisettiğim çok sekans oldu. Belki de benim yan görevleri atlamaya başlamam buna neden oldu, belki de bu boşluklar nedeniyle oyunun hikayesinden koptum ve yan görevleri sallamamaya başladım. O ya da bu nedenle, oyunun içine bir türlü giremedim ve sadece hikayenin sonunun nasıl bağlanacağını görmek ve Achievement’ı almak için oyuna devam ettim.
Son olarak karakter animasyonlarının ve oyun mekaniklerinin Infamous serisinde çok başarılı olduğunu tekrar vurgulamak istiyorum. Cole yönetmesi ve düşman pataklaması çok keyifli bir karakter.
Ufuk’un Notu: 7.5/10
