Bir haftadır bir soğuk algınlığının etkisi altındayım. Bu sene hem yıllık iznimde hem de Kurban Bayramı tatilinde hastalanacağım tuttu. Kabul ediyorum kendisine çok iyi bakan birisi değilim. Zırt pırt hastalanma huyum da var ama bu kadar da olmaz ki. Zaten yoğun tempo ile çalışıyorum bir de tatillerde hastalanınca büyük haksızlık oluyor. Küstüm oynamıyorum…
Bir haftadır hastalıktan kurtulamayınca bugün sabah uyanmamla kendimi hastaneye atmam bir oldu. Hem hastanenin yolunu da öğrenmiş olurum dedim. Hamad Hospital dünya standardından bir hastane kompleksi. Türkiye’de yok öyle muamele. Bu da Katar’ın Türkiye’den gelişmiş olduğu yönlerden birisi. Katar bununla da durmayıp hastane atılımlarına devam edecek. Zaten atılım yapmadığı birşey yok ya, o da başka konu. Katar’ı ve Libya’yı ayrı ayrı görmüş olmak bana ciddi vizyon da kazandırdı. Arap diye bir genellemenin çok da yapılamayacağını anlamış oldum. Kendi içinde benzerlikleri var ama o bizim arap diye genellediğimiz kadar değil.
Hastaneye gitiğimde kapıdaki mısırlı güvenlik görevlisi ile türlü Türk dizilerindeki güzel kız karakterler üzerine bir muhabbet yaptık. Ben hapşırıp aksırmaya devam ederken konudan da çok uzak olduğum için arkadaşa çok yardımcı olamadım haliyle. Hazal Kaya ile bugün olsa evlenmek istediğini söyledi. Türkiye’ye bir ziyaret yaparsam gidip arkadaşa Hayal Kaya çıkartması alayım bari de sevinsin çocuk. Hamad Hospital’da bana verebilecekleri bir ilaç olmadığı için polikliniğe sevk ettiler. Durum o kadar kötü mü dedim:( Meğer antibiyotikleri öyle pat diye vermiyorlarmış, yoksa durumumum umutsuz değilmiş. O hırsla başlarım sizin polikliniğinizden deyip attım kendimi yollara. Zaten sabahın körü yollar da bomboş tatil günü olmasından, kendimi süpermarkette buluverdim. Mega Mart adında bir süpermarket var Doha’da. Benim eve çok yakın yürüyerek gidiyorum genelde. Ürünlerin %80’i yurtdışından gelen özel ürünler. Cola bile ingilterede üretilen cola, durum öyle yani. Oradan topladım birşeyler alışveriş sepetine yürü Ufuk git güzel bir kahvaltı yap anca o paklar seni dedim. Yolda dayanamadım, hazır çıkmışken şu polikliniğe bir gideyim dedim. Gittim doktorla görüştüm ilaçlarımı aldım, sırada arkamda olan parası olmadığını söyleyen yaşlı pakistanlının da iyi günüme denk gelmesiyle ilaçlarının parasını ödedim ve eve döndüm.
Şimdi de kahvaltımı ettim, Kaju(Kendisi kedim olur, aşağıda uyuklarken ki fotoğrafı mevcut)’yu odamdan attım, yatağıma uzandım ve bu yazıyı yazıyorum…
