Öykülerim

Bugün düne kıyasla daha çok yürüdüm, daha az mola verdim. Tempomu arttırmam gerekiyor yoksa sonbahar rüzgarlarına yakalanacağım. Aslında yolu yarıladım sayılır. Bundan sonrası için...

Her sabah olduğu gibi, bu sabah da alarmımın çalmasını bekledim. Vücut saatim alarmın çalmasından beş dakika öncesine ayarlanmış gibi her sabah beni 05.55’te uyandırırdı....

Uzun zamandır hikaye yazmadığımı fark ettim. Aklımda birkaç fikir de var. Kısa zaman içerisinde kıpırdanmalar görebilirsiniz...

İrfan Ağabey’i tanır mısınız? Tanımazsınız tabi, nereden tanıyacaksınız. Biz ona İrfan Ağabey derdik ama asıl adı Ersin’di. Peki niye İrfan Ağabey dediğimizi bana sormayın,...

Yavaş yavaş, süzülür gibi aşağı doğru düştüğümü hatırlıyorum. Hayal meyal hatırladığım diğer birşey ise etrafımda benim gibi süzülen diğerlerinin de olduğuydu. Yalnız değildim... Gözlerimi açtığımda...

23 Şubat 1938  Saint Germain, Paris, Fransa Sevgili Stefan, Bu sabah postacı mektubunu bana ulaştırdığında o kadar sevindim ki, tahmin dahi edemezsin. Az kalsın mutluluktan postacının terini...

Mezuniyetten yirmi yıl sonra lise arkadaşlarımla ilk kez buluşacağım için çok heyecanlıydım. Okul bitmiş hepimiz kendi yolumuzu çizmiş, bambaşka hayatlara yelken açmıştık yıllar önce....