Until Dawn, Supermassive Games tarafından geliştirilmiş ve Sony Computer Entertainment etiketiyle 2015 yılında Playstation 4’e özel olarak piyasaya çıkmış, korku macera ve hayatta kalma temalı bir oyun. Aslında Until Dawn için sadece “bir oyun” demek çok doğru değil. İnternette ufak bir araştırma yaparsanız kendisi için “interaktif film” teriminin sık sık kullanıldığını görebilirsiniz. Bu tanımlamanın yapılmasındaki temel sebep, oyun mekaniklerinin oyuncuyu karşılaştığı durumlarda karar vermeye zorlaması, bu kararların neticesinde de (kelebek etkisi) oyunun farklı bir seyir izlemesi ve her oynanışta farklı bir son sunması. Tekrar oynanabilirliği arttıran bu mekanik, Until Dawn’ın ilgi çekici olmasını sağlamış ve korku macera türündeki benzer oyunlardan ayırmış.
Bafta ödüllü Until Dawn’ın elindeki bir diğer güçlü koz da Hayden Panettiere (Heroes) ve Rami Malek (Mr. Robot) gibi Amerikan dizi-film yıldızlarını barındıran oyuncu kadrosu olmuş. Until Dawn atmosferi ile bizi içine çeken bir oyun. Bu doğrultuda tanınmış oyuncuların yüzlerinin birebir yansıtılmış olması bizim oyunun içine girmemizi kolaylaştırmış ve inandırıcılığı arttırmış.
Verdiğimiz kararların etkilerini gördükçe, “bu işin sonu nereye varacak acaba?” diye sormaya, merakımıza yenik düşmeye başlıyoruz. Until Dawn, işte tam da bu noktada korku-gerilim türünün en bariz klişelerini hiç elini korkak alıştırmadan kullanmış. Bir dağ evinde mahsur kalmış arkadaş grubunun başına gelen olayları “önce şişman çocuk, sonra gözlüklü kız ölür” klişesi seviyesinde işlemeleri “hah, şimdi bu çocuk kesin ölür” diye düşündüğümüz tonla an yaşamamızı sağlamış.
Korku gerilim sinemasının tüm klişelerini barındırması, bu klişeleri bir oyuna başarılı bir şekilde yedirmesi, tanıdık oyuncu kadrosu, başarılı yüz modellemeleri, verdiğimiz her kararın bir şeyleri değiştirdiğini hissetmemiz ve sonucunu hemen görmemiz, merak uyandıran hikayesi, gerim gerim geren ve oturduğumuz yerde zıplatan anları, başarılı ses ve müzik kullanımı ile Until Dawn her Playstation 4 sahibinin denemesi gereken bir tecrübe.
Until Dawn’ın başarısız olduğu noktalara gelirsek; karakterleri kontrol etmek sinir harbi. Kütük kontrolleri bu kadar gerilim dozu yüklü bir oyunda can sıkıcı bir detay. Oyunda kısıtlı da olsa silah kullanımı mevcut ama beklediğimiz ölçekte değil. Yüz modellemeleri, çevre tasarımları çok iyi olsa da kamera açıları ile alakalı sıkıntılar var. Oyunda bazı anlarda ciddi tempo kaybı yaşanıyor ve bunun önüne geçilememiş. Sürekli karakterden karaktere zıpladığımız için “ne olmuştu buna ya?” diye hafızamızı zorladığımız anlar yaşayıp olaydan kopabiliyoruz. Hikaye klişe ama merak uyandırıcı ama hikayenin işlenişi ve kurgudaki aksaklıklar donukluk hissi oluşturuyor. Tamamen atmosfer üzerine giden bir oyun için sıkıntılı bir durum.
Youtube, Until Dawn oynarken kameraya çekilmiş insanların videoları ile dolu. Oynaması kadar, oyunu oynayan bu insanları izlemesi de büyük keyif. Ünlü Youtube kanalı React’in aşağıdaki videosu buna iyi bir örnek.
Until Dawn gerek eleştirmenlerden gerekse de oyunculardan geçer not aldı. Bu da yapımcısı Supermassive Games’in yeni oyunlar için kolları sıvamasını sağladı. Hatta firmanın genel müdürü Pete Samuels, “Playstation ile aramız iyi ama daha fazla insana ulaşmak istiyoruz” diyerek diğer platformlara da mavi boncuk dağıtmış durumda. Supermassive Games’in Playstation VR için oyun yapmakla uğraştığını da ekleyelim.
Ufuk’un Notu: 7.5/10
