Bugün saha ekibinden birisinin yaşadığı aksilik sonucu kendimi onunla birlikte Hamad Hospital‘a doğru yol alırken buldum. Parmağını ciddi şekilde kesmişti. Dörtlüleri yakıp, zırt pırt korna çala çala hastanenin acil bölümüne son sürat varmaya çalıştım.
Acil inanılmaz yoğun olduğu için hemşirelerin delirmek üzere olduğunu görsem de, acil hastanın bile bir öncelik sıralaması olması gerektiği noktasındaki tartışmayı alevlendirmem ve geri adım atmamam sonucunda iki güvenlik görevlisinin eskortluğunda kendimi binadan atılmış buldum. Neyseki ben atılır atılmaz getirdiğim işçiyi tedaviye almışlardı.
Katar’da devlet sağlık hizmetini vatandaşlarına ücretsiz veriyor. Aslında tam ücretsiz olmasa da yıllık 100QR karşılığı alacağınız Health Card ile tüm devlet hastanelerinden ücretsiz yararlanabiliyorsunuz. Nimet gibi birşey. Katar’daki hastane standartlarının da son derece yüksek olduğunu da belirtmem lazım. Bugün hem Hamad Hospital’a hem de işçinin sevk edildiği Rumeliah Hospital’da yaptığım gözlemler son derece profesyonel ve işini bilen bir ekibin canla başla çalıştığı şeklindeydi. Acil’de yaşadığım sıkıntıyı da bir nebze unutturdu bu durum. Neredeyse özel hotel kıvamında bir ilgi ve alaka var hastalara.
Katar’ın işçilerini çok zor koşullarda yaşattığı şeklinde sürekli dünyada pompalanan haberlerin yalan olduğunu söyleyemek isterdim. Gerçekten ağır koşullarda yaşayan insanlar var. Diğer taraftan bu kadar kaliteli bir sağlık hizmetini de ücretsiz veren bir sistemi var Katar’ın. Katar belki bugün olması gereken medeniyet seviyesinde değil ama el yordamıyla bir noktaya getirilen sistemlerin bir kısmının işlediğini görmek de güzel. Darısı bir bela olan Kafala sistemine ve çalışma koşullarının rahatlamasına…
