İnsanın kendini eğitmesi yeni şeyler öğrenmesi de önemli birşey tabi. Öğrenmenin yaşı olmadığı gibi, yöntemi de sabit değildir. En iyi öğrenme yöntemi doğrudan olayı yaşamak olsa da, bazı durumlarda çevrenizdeki insanlar da size doğru yolu öğütleri vasıtası ile gösterebilir.
Kendime ilgili yazılar yazıp kendimi motive etmeye çalıştığım olmuyor değil. Amacım kafamı biraz boşaltıp içimdekileri kağıda (sayfaya, siteye, her neresi olursa) dökerek yeni düşüncelere yer açmak.
Kendime gördüğüm birkaç eksikliği yazıp özeleştiri yapacağım. Bazen hatta sık sık acitasyona başvurduğumu hissediyorum. Bir diğer sıkıntı olarak bazı durumlarda konuyu düşünmezsem buhar olup uçacağını umuyorum sanırım. Beterböcek beterböcek beterböcek dediğimizde beterböcek geliyorsa, bir konuyu ne kadar az söylersek o kadar unutulur diye umuyor da olabilirim. Çözümü de basit. Konuyu geçiştirdiğimi ya da gözardı ettiğimi hissettiğimde konunun önemini kendime tekrardan hatırlatırsam konuyu hep gözümün önünde tutuarım. Bir deneyeceğim bakalım.
Çevremdeki insanlara hakettikleri ilgiyi gösteremediğimi de düşünüyorum. Bunun nedeni kendim merkezci bir yaşamımın mı olması acaba? Pek sanmıyorum çünkü ben etrafımdaki insanlara destek olmayı yardım etmeyi severim. Öyle miyim acaba? Aylardır aramadığım arkadaşlarım akrabalarım ne yapar ne eder hep merak ediyorum ama iletişime geçmek için adım atmıyorum. İnsan kendini kandırmanın bir yolunu buluyor.
Sürekli birşey yapmayı kendime hedefleyip başaramama noktasında kırılmamış rekor bırakmamış olmak da kendimde bayıldığım über özelliklerimden birisi. Her sabah bir öncekinden farklı olacak deyip başlıyorum ve bir gün sonra kaldığım yerden devam ediyorum.
Bakalım bundan sonra bu konularda kendimi nasıl geliştireceğim. Bu yazı kalsın buralarda da ileride dönüp bir dalga geçerim kendime.
