Aradan geçen 3 aylık sürenin sonunda Diablo III’ü Normal Mode’da bitirmeyi başardım. Yıllardır beklediğim bir oyunu bir çırpıda bitirmektense böyle uzun bir süreye yayarak bitirmek ilginç bir deneyim oldu benim için.

Blizzard Diablo III’ü duyurduğunda takvimler 2008 yılını gösteriyordu. 4 yılın sonunda oynama fırsatı bulduğum oyun beklentimin çok yüksek olmasından dolayı beni mutlu etmedi. Evet sürekli üzerime üzerime gelen canavarları öldürmeyi, oyunun hikayesinin nasıl bağlanacağını merak etmeyi, ara videoları izlemeyi, oyundaki başarılı sanatsal yapıyı beğendim ama nedense oyuna bir türlü ısınamadım. Ana problem oyunu oynamak için sürekli internete bağlı kalmak zorunda oluşumdu. Katar’da internet altyapısı henüz çok yüksek seviyede değil o yüzden stabil bir bağlantım yok. Arada olan lag spike’lar oyun zevkini ciddi dizginliyor ve oyundan soğutuyor. Efendi bir offline mod olsaydı güzel güzel oyunu oynardım.

Diablo III oynanabilir 5 karaktere sahip. Klasik ayıcığımız Barbarian, bir diğer klasik olan hokkabazımız Wizard, uzaktan tıytıycımız Demon Hunter, Nirvana’ya ulaşmasına az kalmış Monk ve büyü müyü yapan fareli köyün kavalcısı Witch Doctor.

Ben oyunu Wizard olarak oynadığım için görüşlerim daha çok Wizard karakterinden edindiğim tecrübe doğrultusunda olacak. Wizard ete süte dokunmayıp uzaktan büyülerini yollayıp kendini güvende tutmaya çalışmaya dayalı bir oynanabilirliğe sahip. Diablo III yanınıza alabileceğiniz NPC karakterlere de sahip. Büyücü var, okçu var, warrior var (İngilizce Türkçe karışık yazıyorum anlamada problem yok di mi?). Ben hokkabaz olduğum için yanıma tank görevi görmesi ve düşmanları üzerine çekmesi için kılıç kalkanlı bir warrior aldım. Bütün oyun boyunca da hiç değiştirmedim.

Paran Varsa Huzur Var

Blizzard WoW’dan alıştığımız Auction House özelliğini Diablo III’e eklemiş. Bunu yaparken çıtayı biraz daha yukarı çıkartmaya çalışmış ve gerçek para ile alım satım yapma olanağı da tanımış. Bana sorarsanız Auction House olayı düz oyuncu için hiçbirşey ifade etmiyor. Ben sadece çantalarım dolduğu için kullanmayacağım rare item’larımı sattım ve çantada yer açmış oldum. Onun dışında ne işim var Auction House ile.

Oyunu normal mode’da 32. levelda bitirdim. Oyuncular en fazla 60. seviyeye kadar çıkabiliyorlar. Bu da daha yüksek zorluk seviyelerinde oyuna devam ederseniz erişebileceğiniz bir seviye. Blizzard kusura bakmasın ama hiç uğraşamayacağım. WoW’da durum çok farklıydı. Son seviyeye gelmek demek yeni bir oynanış ile tanışmak demekti. Diablo’da son seviye olsam çok mu farklı olacak dünya? Herşey aynı olacak. Oyun aynı oyun. Diablo III’ün temel problemlerinden birisi de bu olmuş.

Benim Diablo III’ten (Diablo 3 yazsam çok daha rahat olacak ama yazıya III yazarak başladım kendimden taviz vermek istemiyorum) beklentim karşılanmadı. Blizzard beni üzdü, alacağı olsun. Bir süre telefonunu açmam. Çok ısrar ederse miss call yaparım belki.

Düz adama özet yaparsak Diablo III bir kere oynanıp bitirilmeyi hak ediyor. Gerisi beni ilgilendirmiyor ama belki seni ilgilendirir…

Bir Cevap Yazın