Camdan dışarı bakınca harika bir görüntü karşılıyor beni. Yağan bembeyaz kar, çatılarda kendine yer edinmeye çalışıyor.
Sımsıkı giyinmiş insanlar, dışarıya çıkmış ve bu karın güzelliğinden çok soğuğunu tadıyorlar. Kar öyle birşey ki, kötülük ve çirkinlikleri beyaz bir örtüyle kapatıp görünmez kılıyor. Ne zamanki o kar eriyor işte o an sakladıkları birer birer günyüzüne çıkıyor ve gerçeğ anlıyoruz. Eğer bir yerde yanlış birşeyler yapılmışsa siz onu ne kadar saklamaya çalışırsanız çalışın sonunda bir şekilde ortaya tekrar çıkıyor…
i like ur style cousin..o oyuncak hikayesinide daha once cok begenmıstım zaten..hayal gucu ınsanın en degerlı oyuncagıdır..tamamıyle dogru..senı bı sıten varken de gormek ısterım..sırf bloglarla kendını kısıtlama bence..